Cześć,

W skrócie opiszę swój obecny poziom i co chciałbym jeszcze uzyskać. Mam 37 lat (to ważne pod kątem przyswajania wiedzy), j.angielskiego na poważnie uczę się od 2,5 roku. Byłem dwukrotnie w tym czasie w szkole językowej na Malcie (1 miesiąc + 2 tygodnie), szczerze polecam do przełamania się w mówieniu! Taki mój realny poziom j.angielskiego to B2, gadać mogę bez przerwy, gramatyka i słownictwo jak zawsze do douczenia. Etutor genialny do utrwalania materiału i systematyczności (najlepsze rzecz na jaką mogłem trafić, co więcej miałem go przed pierwszym wyjazdem na Maltę i zlekceważyłem - na co do dziś jestem wściekły, bo byłbym o niebo dalej, przed Maltą i etutorem starłem się uczyć angielskiego z przerwami ale już kilka lat, ale nic mnie nie motywowało do codziennej nauki, a o mówieniu nie było mowy!!) Jak ktoś tu wcześniej napisał nauka języków wciąga i wpadł mi do głowy pomysł na równoczesną naukę j.niemieckiego - uczyłem się go w sumie 12 lat w Państwowych Placówkach Edukacyjnych :D, więc wbijali mi do głowę zawsze grama, a o mówieniu nie było mowy :), za moich czasów. Jeśli chodzi o łapanie języka to raczej jak widać po moim długoletnim doświadczeniu nie mam zdolności do bycia poliglotą, ale postępy są a radość porozumiewania się z obcokrajowcami bezcenna. Jak myślicie czy warto zacząć przypominać sobie ten niemiecki? Czy nie "zepsuje" sobie angielskiego? Jakie są Wasze doświadczenia? Podpowiedzcie proszę, z góry dziękuję za dyskusję.