W pełni zgadzam się z Panią Danutą.

W języku angielskim, w odróżnieniu od polskiego, musimy konsekwentnie używać czasów, zwłaszcza jeśli mówimy w czasie przeszłym.

Zasada jest taka, że jeśli w zdaniu nadrzędnym występuje czas przeszły, to w zdaniu podrzędnym też musimy użyć czasu przeszłego (nie koniecznie takiego jak w zdaniu nadrzędnym, ale musi to być czas przeszły odpowiadający danemu kontekstowi).

I didn't know you you went/had gone to this concert - zdanie nadrzędne występuje w czasie Past Simple, więc konsekwentnie trzeba po nim użyć jednego z czasów przeszłych (odpowiedniego do kontekstu).

W języku angielskim nie wolno używać najpierw czasu przeszłego, a następnie teraźniejszego, dlatego np. takie zdanie JEST BŁĘDEM:

I forgot how my mother looks like. (Mówiąc o matce, która zmarła 10 lat temu)

poprawna wersja tego zdania:

I forgot how my mother looked like.

W mówionej angielszczyźnie występują pewne wyjątki od tej reguły (żeby ktoś nie był zaskoczony widząc pewne nieścisłości, co do tej reguły np. w eTutorowych dialogach), jednak zalecam stosować się do gramatycznych wymogów wyżej opisanych.