INWERSJA EMFAZA czy byłby w stanie ktoś mi to wtłumaczyć? jak to stosować ijak to działa na rozszerzeiu? kompletnie nie potrafię tego pojąć.

1. Inwersja (ang. inversion)
Inwersja to zmiana standardowego szyku wyrazów w zdaniu, w której podmiot i orzeczenie zamieniają się miejscami. W języku angielskim stosuje się ją głównie w dwóch sytuacjach:

a) Inwersja po przysłówkach i wyrażeniach czasowych:
Na przykład po wyrażeniach takich jak Never, Rarely, Seldom, Hardly, Scarcely, Not only, Under no circumstances itp. Inwersja oznacza, że po tych słowach, w miejsce standardowego szyku, wstawiamy formę pytającą, czyli najpierw operator, a potem podmiot.

Przykład:
Normalne zdanie: She has never been so happy.
Po inwersji: Never has she been so happy.

Inne przykłady:
Hardly had I entered the room when the phone rang.
Not only did he help me, but he also gave me advice.

b) Inwersja po wyrażeniach warunkowych (Conditionals):
w sytuacjach formalnych możemy zastosować inwersję zamiast użycia if w okresach warunkowych.

Przykład:

Normalne zdanie: If I had known, I would have told you.
Po inwersji: Had I known, I would have told you.
To samo może się zdarzyć w innych typach zdań warunkowych, np.:

Should you need any help, please let me know.
(Zamiast If you need any help...)

2. Emfaza (ang. emphasis)
Emfaza to sposób, w jaki wzmocniamy lub podkreślamy jakiś element zdania, nadając mu większe znaczenie. W angielskim są różne sposoby na podkreślenie pewnych elementów wypowiedzi:

a) Cleft sentences (zdania rozszczepione):
To specjalne konstrukcje, w których podkreślamy dany element zdania, przekształcając standardowy szyk na bardziej skomplikowany.

Przykład:

Zamiast powiedzieć: John gave me the book.
Możemy użyć cleft sentence: It was John who gave me the book. (Podkreślamy Johna).
Albo: It was the book that John gave me. (Podkreślamy książkę).

b) Do/did jako narzędzie emfazy w czasach teraźniejszym i przeszłym:
Kiedy chcemy podkreślić, że coś naprawdę się wydarzyło lub ma miejsce, możemy użyć "do" lub "did" w zdaniu twierdzącym.

Przykład:
Normalne zdanie: I like your idea.
Z emfaza: I do like your idea! (Podkreślamy, że naprawdę to nam się podoba).

Podobnie w czasie przeszłym:
I did go to the party! (Chcemy podkreślić, że naprawdę tam byliśmy).

Jak to działa w praktyce?
W trudniejszych zadaniach może się pojawiać inwersja, kiedy przysłówki takie jak "never", "hardly", "scarcely" lub "not only" znajdują się na początku zdania, i trzeba wtedy pamiętać, że struktura zdania będzie się zmieniała – orzeczenie poprzedzi podmiot. Z kolei emfaza często będzie się pojawiać, kiedy mamy zdanie do przekształcenia, w którym coś chcemy szczególnie podkreślić, np. w konstrukcji "It is/was... that/who...".

Kluczem do opanowania tego jest praktyka i nauka rozpoznawania sytuacji, w których te konstrukcje są stosowane. Możesz spróbować rozwiązywać zadania, w których będziesz ćwiczyć przekształcanie zdań na inwersję lub zdania z emfatycznymi konstrukcjami, aż poczujesz się bardziej komfortowo. Ja np. zawsze bardzo akcentuję te zmienione zdania żeby nadać im dramatyzmu ;p Jakoś lepiej mi to wchodzi.