"English after RP" George Lindsey - zanikanie "th" wymawianego jak /ð/ i /θ/

Angielskie głoski 'th' to dentystyczne frykatywy, wykonywane czubkiem języka przy lub w pobliżu górnych zębów. Bezdźwięczne /θ/ występuje w thin, "author" i "breath"; bezgłosowe /ð/ występuje w "then", "other" i "breathe". Te dźwięki są stosunkowo rzadkie w językach świata i są jednymi z ostatnich, które dzieci posługujące się językiem ojczystym.

Sugeruje to, że są to z natury rzeczy dość trudne artykulacje. Większość osób nie będących rodzimymi użytkownikami języka uważa je za wyzwanie.
W kilku rodzimych odmianach języka angielskiego, dźwięki te są unikane przez cały czas.

Cockney, tradycyjny akcent klasy robotniczej w Londynie, był godny uwagi ze względu na zastępowanie początkowych słów /θ/ przez /d/ i w innych przypadkach zastępowanie /ð/ przez /f/ i /θ/ przez /v/. W Cockney, "this" może być /dis/, "think" może być
być /fink/, a "other" mogłoby być /'ʌvə/.

Wielu mówców takich odmian dokonuje tych zmian w niektórych słowach, ale nie w innych, tak że nie stracili całkowicie /ð/ i /θ/. Na przykład, niektórzy londyńscy użytkownicy zachowują /ð/ w the, ale wymawiają "with" jako /wiv/.

Mówcy RP nie dokonywali tego typu wymian. W epoce RP utrata dźwięków 'th' była ograniczona do szerokiej mowy niższej klasy w Londynie i kilku innych miejscach, i była mocno napiętnowana.

Jednak od pewnego czasu zauważono, że TH-fronting staje się znacznie bardziej powszechny. Można go usłyszeć w całej Wielkiej Brytanii, od mówców ze wszystkich grup edukacyjnych i społeczno-ekonomicznych, głównie od młodych, ale także od niektórych w średnim wieku.

Od czasu do czasu można go usłyszeć, przynajmniej w niektórych słowach, od prezenterów telewizyjnych, w tym niektórych w wiadomościach telewizyjnych.

Najczęstsze zamienniki pochodzące od takich mówców to /θ/> /v/ w często używanych słowach, takich jak "another", "further", "other", "together", "whether", "without".
Zastąpienie/ð/ przez /f/ wydaje się być stosunkowo powszechne w słowie "through"...

Godne uwagi jest to, że zmiana ta rozprzestrzeniła się szybko zarówno w sensie geograficznym, jak i społecznym. Wydaje się prawdopodobne, że jej użycie będzie rosło, a niektóre wymowy z substytutami /ð/ i /θ/ mogą się utrwalić jako standardowe. Jest nawet możliwe, że w bardziej odległej przyszłości, /ð/ i /θ/ staną się zagrożonymi dźwiękami w Wielkiej Brytanii.

Zauważ, że rodzimi użytkownicy języka zazwyczaj nie zastępują /ð/ i /θ/ przez /s/ i /z/; jest to postrzegane jako obce. Uczniowie, dla których /ð/ i /θ/ są bardzo trudne, mogą być bardziej skłonni do używania /f/ i /v/.



The English 'th' sounds are dental fricatives, made with the tip of the tongue at or near the upper teeth. Voiceless /θ/ occurs in ", "author" and "breath"; voiced /ð/ occurs in "then", "other" and "breathe". These sounds are relatively rare in the world's languages, and they're among the last sounds to
be acquired by native-speaking children.

This suggests that they're intrinsically rather tricky articulations. Most non-natives find them challenging.
In several native varieties of English, these sounds are avoided some or all of the time.

Cockney, the traditional working class accent of London, was notable for replacing word-initial /θ/ with /d/ and otherwise replacing /ð/ with /f/ and /θ/ with /v/. In Cockney, this could be /dis/, think could
be /fink/, and "other" could be /'ʌvə/.

Many speakers of such varieties make these changes in some words, but not in others, so that they haven't lost /ð/ and /θ/ entirely. For example, some London speakers keep /ð/ in the but pronounce "with" as /wiv/.

RP speakers did not make replacements of this kind. In the RP era, the loss of the 'th' sounds was restricted to broad lower-class speech in London and a few other locations, and was heavily stigmatized. But for some time now, it's been noticed that TH-fronting is becoming considerably more widespread. It can be heard across Britain, from speakers in all educational and socio-economic groups, mainly from the young but also from some in middle age.

It's occasionally heard, in some words at least, from television presenters, including some in TV news.
The most common replacements from such speakers are /θ/> /v/ in frequently used words such as "another", "further", "other", "together", "whether", "without".
The replacement of/ð/ by /f/ seems to be relatively common in the word "through".

It's remarkable that this change has spread rapidly both in geographical and social terms. It seems likely that its use will increase, and some pronunciations with replacements of /ð/ and /θ/ may become established as standard. It's even conceivable, in the more distant future, that /ð/ and /θ/ will become endangered sounds in Britain.

Note that native speakers don't generally replace /ð/and /θ/ with /s/ and /z/; this is perceived as foreign. Learners who find /ð/ and /θ/ very difficult may be better advised to use /f/ and /v/.