Piotrze, bardzo ciekawy link. Facet dobrze wyjaśnia zjawiska językowe. To jest cenne. Jeśli się chce używać języka angielskiego na porządnym średnim poziomie i wyżej, osłuchiwać się z tą jego wersją na pewno trzeba. Konieczny jest też komentarz.

Tego pojęcia MLE nie znałem.

Hipoteza jest rzeczywiście śmiała, jednak Londyn nie jest już pępkiem świata, a nawet pępkiem języka angielskiego.

Hej Michał!
Rzeczywiście Londyn nie jest pępkiem świata ale tak jak mówią ludzie w Londynie to przenosi się na całą południową połowę Anglii.
Londyn to 9 milionów ludzi z dojezdnymi może być 12-15 milionów, to prawie połowa lub 1/3 ludności Polski.

Na początku jak zaczynałem uczyć się angielskiego bardzo mnie dziwiło, że inaczej się pisze wyrazy a inaczej czyta w porównaniu do języka polskiego.

Nauczyłem się czytać symbole IPA, International Phonetic Alphabet, zaczęło mnie denerwować, że jeden wyraz może mieć wiele znaczeń. Nauczyłem się wielu znaczeń tych najbardziej 25.000 najpopularniejszych słów.

Następnie dotarło do mnie, że Brytyjczycy nie wymawiają "r" prawie wcale, które tak pięknie, jest było wymawiane w wielu kursach angielskiego.

Parę lat temu, zorientowałem się, że na ulicy ludzie nie mówią tak pięknie i wyraźnie jak w BBC.
Zacząłem się uczyć słów i zwrotów w Cockney i Estuary English ale okazuje się, ze to co się uczę może być zastąpione innym nowym angielskim czyli MLE...

Dobrze, że język angielski formalny pisany tak szybko się nie zmienia jak język mówiony ...

Dzisiaj czytałem artykuł, że w Ameryce, też nie ma jednego neutralnego akcentu.
Może NY-NY czyli Kajetan powiedział by coś więcej, jak to jest naprawdę w USA...

"Dijja Wanna Say Sumfing" ciekawa książeczka Pana Steve'a Cranchera o Estuary English.