Rzeczowniki policzalne i niepoliczalne

Kolejnym ciekawym zagadnieniem w języku angielskim jest tzw. policzalność rzeczowników. Rozróżniamy dwa typy rzeczowników: policzalne i niepoliczalne.

Rzeczowniki policzalne to takie, które można łatwo policzyć, np. na palcach. Takie rzeczowniki mają swoją formę w liczbie mnogiej, np.

girl  - girls
boy  - boys
dog  - dogs

Jeżeli przed rzeczownikiem w liczbie mnogiej znajduje się liczba, nie stosujemy wówczas przedimka, np.:

We have two dogs. = Mamy dwa psy. (nie: We have two the dogs./We have the two dogs.)

Jak łatwo się domyślić, rzeczowniki niepoliczalne to takie, których nie da się policzyć bez jakichś innych jednostek miary, np. szklanki, woreczka czy bochenka. Warto zapamiętać, że czasem to, co jest łatwo policzalne w języku polskim, w angielskim będzie niepoliczalne.

Ciekawym przykładem takiej różnicy jest np. bread = chleb. Po polsku można go łatwo policzyć - jeden, dwa, trzy chleby. W angielskim, powiedzenie one bread jest błędne. Musimy tutaj dodać kwantyfikator, czyli 'bochenek' - a loaf of bread. Chcąc wyrazić większą ilość, dodajemy liczbę przed ten kwantyfikator, np. two loaves of bread - dwa bochenki chleba.

Czasami rzeczowniki niepoliczalne mogą być dla nas zaskakujące, np. money = pieniądze, hair = włosy, information = informacja, advice = rada.