"Verb patterns" - bezokolicznik bez "to" (bare infinitive)

Istnieją przypadki, gdzie po czasowniku użyjemy bezokolicznika bez to:

1) po modalnych czasownikach posiłkowych (will, shall, would, should, can, could, may, might, must):

I should go now. = Powinienem już iść.

2) Czasami bezokolicznika bez to używamy po need i dare:

You needn't buy milk. = Nie musisz kupować mleka.

I dare not tell them what he did. = Nie ośmieliłem się im powiedzieć, co on zrobił.

3) Po czasownikach make  i let  używamy bezokolicznika bez to  w wyrażeniach:

make somebody do something = kazać komuś coś zrobić

I made my son wear this handmade sweater.  = Kazałam mojemu synowi włożyć ten sweter domowej roboty (i go włożył).

let somebody do something = pozwolić komuś coś zrobić

I let my son go to the party on Sunday.  = Pozwoliłam mojemu synowi iść na imprezę w niedzielę.

Bezokolicznik bez "to" - inne przypadki

1) po why / why not, gdy nie stoi po nich czasownik posiłkowy:

Why not buy a new hat? = Dlaczego by nie kupić nowego kapelusza?

Why worry when you have us to help you? = Po co się martwić, skoro masz nas do pomocy?

2) po rather than

Rather than get angry, he decided to calmly ask for an explanation. = Zamiast się zezłościć, on postanowił spokojnie poprosić o wyjaśnienie.

Jeżeli dwa wyrażenia połączone są za pomocą: and, or, except, but, than, as lub like, wówczas drugi z bezokoliczników zwykle jest stawiany bez to:

I'd like to go home and eat something. = Chciałbym iść do domu i coś zjeść.

It's impossible for him to change or behave better. = Niemożliwe, aby on się zmienił lub zachowywał lepiej.