Czasownik 'to be' (być, jest) nie wymaga operatora 'do'. W związku z tym przeczenia tworzy się po prostu przez dodanie 'not' do odpowiedniej formy w poszczególnych czasach (am, are, is, was, were). Podobnie jest np. z czasownikami modalnymi czy have.
Natomiast większość innych czasowników wymaga w przeczeniach w czasie teraźniejszym użycia operatora 'do/does' (w czasie przeszłym 'did'). Podobna zasada obowiązuje w zdaniach pytających.
W pierwszym wymienionym zdaniu masz czasownik 'wygląda' (look), więc niezbędne jest użycie 'does'. W drugim jest czasownik 'jest' (be), a więc już bez operatora.