Wskazują one na konkretny moment w przeszłości.

I talked to my sister yesterday.
Wczoraj rozmawiałam z moją siostrą.
He bought this car three months ago.
On kupił ten samochód trzy miesiące temu.

Czasami opowiadamy o więcej niż jednym zdarzeniu. Mówiąc o sekwencji zakończonych czynności, które nastąpiły jedna po drugiej (np. wstałem → zjadłem śniadanie → poszedłem do pracy), użyjemy czasu Past Simple dla każdej z nich. Nie ma potrzeby używania tu czasu Past Perfect, ponieważ mówimy o wydarzeniach, które dzieją się od razu jedno po drugim.

We got up and ate breakfast. = Wstaliśmy i zjedliśmy śniadanie.
NIE: We had got up and ate breakfast.

To był leniwy dzień. Obudziłem się o 11, wypiłem filiżankę kawy i poszedłem na długi spacer.

Kiedy używa się czasu Past Perfect

Przejdźmy do sytuacji, gdy mówimy o kilku wydarzeniach, z których - co istotne dla naszej wypowiedzi - jedno rozpoczęło się lub wydarzyło wcześniej. I tu właśnie do akcji wkracza Past Perfect. Spójrz na przykład poniżej:

- Did you see her at the party?
- No. She had left before I arrived.

- Widziałeś ją na imprezie? 
- Nie. Wyszła, zanim przyszedłem.

Tutaj chronologia jest zaburzona. Mówimy o wydarzeniu, które miało miejsce w przeszłości (I arrived = przyszedłem), oraz o czymś, co stało się jeszcze wcześniej (she had left = ona wyszła). Mówiąc o tym wcześniejszym zdarzeniu, użyjemy właśnie Past Perfect.

Spóźniłam się na film. Gdy pojawiłam się w kinie, film już się zaczął.

Past Perfect - already

Already  to przydatne słówko, dzięki któremu możemy podkreślić, że coś się już wcześniej wydarzyło.

My boyfriend changed his mind about holidays, but I’d already booked the tickets.
Mój chłopak zmienił zdanie w sprawie wakacji, ale ja już kupiłam bilety.

Bilety zostały kupione, zanim chłopak zmienił zdanie w sprawie wakacji.

Laura: Dlaczego nie odebrałeś telefonu?
Robert: Zdążyłem już zasnąć, gdy do mnie zadzwoniłaś.

W scence powyżej Robert już zasnął, gdy Laura zadzwoniła. Kolejność wydarzeń wygląda następująco: najpierw zasnąłem (I had already fallen asleep), później zadzwoniłaś (you called). Wydarzenie nr 1 (Past Perfect), wydarzenie nr 2 (Past Simple).

Zwróć uwagę, że część zdania w czasie Present Perfect niekoniecznie musi być na początku zdania. Spójrz na scenkę poniżej:

Julia: Podobała ci się wycieczka?
Laura: Tak, ale była droższa niż się spodziewałam.

Tutaj I’d expected pojawia się na samym końcu. Ważny jest sens zdania. Kolejność wydarzeń wygląda tu następująco: miałam pewne oczekiwania dotyczące wycieczki → wycieczka się odbyła → okazało się, że była droższa niż się spodziewałam.

Past Perfect - before

Wydarzenie, które było pierwsze w kolejności (i należy je opisać czasem Past Perfect), może być też oddzielone słówkiem before . Wtedy wyraźnie widzimy chronologię wydarzeń - co miało miejsce w przeszłości, a co jeszcze wcześniej (before). Spójrz:

He had lived in London before he moved here.
On mieszkał w Londynie, zanim się tu przeprowadził.

Nigdy nie spotkałem nikogo tak wyjątkowego, zanim nie poznałem ciebie.

Autor tego romantycznego wyznania mówi o czasie przed poznaniem swojej dziewczyny (before I met you), kiedy to nigdy nie spotkał nikogo tak wyjątkowego (I’d never met anyone so special).

Na tym przykładzie dobrze też widać, dlaczego Past Perfect sprawia pewne trudności uczącym się. W wersji polskiej oba czasowniki są po prostu w formie przeszłej (Nigdy nie spotkałem… zanim nie poznałem…) i sens zdania jest zrozumiały. W języku angielskim należy natomiast użyć dwóch różnych czasów.

Past Simple czy Past Perfect - ćwiczenia

Na koniec mamy do Ciebie pytanie: Had you had any difficulties learning Past Perfect before you read this text?
Czy miałeś/aś trudności ucząc się czasu Past Perfect, zanim przeczytałeś/aś ten tekst?

SPRAWDŹ SIĘ W ĆWICZENIACH:
Past Perfect vs Past Simple I
Past Perfect vs Pasi Simple II
Past Perfect vs Past Simple III