"wybrzeże" po angielsku — Słownik polsko-angielski | zobacz "wybrzeże" po polsku

wybrzeże

obrazek do "coast" po polsku
rzeczownik
  1. coast ***   [policzalny]
    Coast is the area where the sea meets the land. (Wybrzeże to obszar, gdzie morze spotyka się z lądem.)
    He drove along the coast to Sopot. (On jechał wzdłuż wybrzeża do Sopotu.)
    I dream about crossing the USA coast to coast. (Marzę o przemierzeniu USA od wybrzeża do wybrzeża.)
  2. seashore
  3. strand **
    • brzeg, wybrzeże [policzalny]
      She wanted to meet me at the strand. (Ona chciała się ze mną spotkać na wybrzeżu.)
  4. seaboard
  5. sea coast
    • wybrzeże, wybrzeże morskie
      Does your country have a sea coast? (Czy twoje państwo ma wybrzeże morskie?)
      We live 10 kilometers from the sea coast. (Mieszkamy 10 kilometrów od wybrzeża.)
  6. tidewater
    • wybrzeże (zwłaszcza o dużych przypływach i odpływach)  AmE
  7. coastland  
  8. seastrand
  9. rivage

"wybrzeże" — Słownik kolokacji angielskich

sea coast kolokacja
  1. sea rzeczownik + coast rzeczownik = wybrzeże, wybrzeże morskie
    Bardzo silna kolokacja

    It points straight to its goal upon the sea coast.

    Podobne kolokacje: