"countenancer" po polsku — Słownik angielsko-polski | zobacz "countenancer" po angielsku

countenancer

rzeczownik
  1. osoba tolerująca (np. czyjeś zachowanie)

Powiązane zwroty — "countenancer"

rzeczownik
countenance = oblicze, mina, wyraz twarzy +2 znaczenia
countenancing = przyzwolenie, przyzwalanie, tolerowanie (np. zachowania)
czasownik
countenance = przyzwolić, przyzwalać, tolerować (np. zachowanie)
change countenance = mienić się na twarzy
inne
give countenance = popierać
inne
out of countenance = zmieszany, skonsternowany
Zobacz także: keep one's countenance • lose one's temper, lose one's countenance • change one's countenance • countenance the election results • countenance somebody doing something