wander 1) (VERB) wędrować, włóczyć się, szwendać się [INTRANSITIVE] {hidden: powędrować} Jack wandered about the living room. = Jack wędrował po salonie. She's probably still wandering around. = Ona prawdopodobnie ciągle włóczy się po okolicy. img: wander.jpg categories: 2) (VERB) błąkać się, tułać [TRANSITIVE] categories: 3) (VERB) błądzić (np. myślami) [INTRANSITIVE] The minute I looked at her, my mind started to wander. = W chwili gdy na nią spojrzałem, mój umysł zaczął błądzić. My students never allow their minds to wander during my lessons. = Moi uczniowie nigdy nie pozwalają sobie błądzić myślami podczas moich lekcji. categories: 4) (VERB) zbaczać (w rozmowie) [INTRANSITIVE] We were to talk business but we wandered off topic. = Mieliśmy rozmawiać o interesach, ale zboczyliśmy z tematu. categories: 5) (VERB) wędrować (wzrokiem) [INTRANSITIVE] His eyes wandered to her chest. = Jego wzrok powędrował na jej klatkę piersiową. Her gaze is wandering along the group. = Jej wzrok błądzi po grupie. categories: 6) (VERB) płynąć zakolami (o rzecze) [INTRANSITIVE] The Oder wanders in Poland. = Odra płynie zakolami po Polsce. categories: 7) (NOUN) (en-GB) przechadzka, wędrówka I asked him to go for a wander with me. = Poprosiłem go, by poszedł ze mną na przechadzkę. I went for a wander around the forest. = Poszedłem na przechadzkę po lesie. categories: Obrazek do słówka w Słowniku Diki